اعجاز

شکافِ روی دیوارای ِ دُور ِش، رفته تا نیمه
پُر از نقشای گُنگه،چوب خطه ،طرح تقویمه
غرور ِ روزهای خوبِ دیروزش! یه کاری کن
علاج ِ پایه های ِ سُست ِ این ویرونه ،ترمیمه!

مثه اسطوره های ِ سرزمینت،جون فدایی کن
بیا با ضربه هایِ سُمّ ِاسبت، خودنمایی کن
هجوم ِ وحشی ِ این قوم،زانوهاشو خم کرده
بیا تو جام ِ شریاناش ،خون ِ آریایی کن

به جای ِ نقشهایِ پوچ و نامفهوم ِ تکراری
بکش با عشق ،روی ِ طاقها،جادوی ِ معماری
به یغما برده جغد ِ شب ،تموم ِ سر بلندیشُ
بهش تاریخ ُ برگردون،به رسم ِ خوب ِ عیّاری!

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/5895کپی شد!
1195
۵۵