اعجاز
شکافِ روی دیوارای ِ دُور ِش، رفته تا نیمه
پُر از نقشای گُنگه،چوب خطه ،طرح تقویمه
غرور ِ روزهای خوبِ دیروزش! یه کاری کن
علاج ِ پایه های ِ سُست ِ این ویرونه ،ترمیمه!
مثه اسطوره های ِ سرزمینت،جون فدایی کن
بیا با ضربه هایِ سُمّ ِاسبت، خودنمایی کن
هجوم ِ وحشی ِ این قوم،زانوهاشو خم کرده
بیا تو جام ِ شریاناش ،خون ِ آریایی کن
به جای ِ نقشهایِ پوچ و نامفهوم ِ تکراری
بکش با عشق ،روی ِ طاقها،جادوی ِ معماری
به یغما برده جغد ِ شب ،تموم ِ سر بلندیشُ
بهش تاریخ ُ برگردون،به رسم ِ خوب ِ عیّاری!
-
آفرین مرضیه جان همه چی داره خوب پیش میره @};- @};- @};-
-
سلام مرضیه خانوم چقد قوافی خوب داشتی :-) فضای کارت را همیشه دوست دارم و اندیشه های شاعرانه ای داری که به ترانه های خوبت جون میدن @};- موفق باشی و پسند @};- @};- @};-
-
ببخشید من کامنت قبلی رو اشتباهی در جواب خانوم یوسفی نوشتم نوشتم :"> بسیار ترانه ی زیبایی بود...مرسی @};-
-
خیلی ترانتو دوس داشتم خیلی زیاد
مطالب پیشنهادی