تویه این اتاق خالی از سکوت                                   یه ترانه تر و تازه بیار

یه صدایه خالی از دلواپسی                                      نتِ دیوونگیتو اینجا ببار

گوش من یخ زده از وهم سکوت                               تو بزن با تو برم تا هپروت

تو بزن بغض ترانه وا بشه                                        خسته ام از این کویر برهوت

                        یه پک از مزه گیتارو بچش

                        صدا که قهره،   تو نازش رو بکش

                        سیم Re نازکه و پاره می شه

                        تو بزن، رویِ نت گِز، بِبُرش

دفتر شعر منو تو پاره کن                             واسه دیوونه شدن تو چاره کن

آسم می گیرم از هجوم بی صدا                    یکمی هوای خوب اجاره کن

                        روی ریتم نبض من نفس بکش

                        تا وجودم بشه از تو مرتعش

                        یه ترانه غلط دلم می خواد

                        هرچی که تا حالا خوندیم رو    ولش

حس من به این ترانه مبهمه                                    خسته ام از این سکوتِ همهمه

روی دفتر نت ام قهوه بریز                           شِکر ترانه ها چقدر کمه

                        روی ریتم نبض من نفس بکش

                        یه پک از مزه گیتار و بچش

                             یه ترانه غلط دلم می خواد

                            تا وجودم بشه از تو مرتعش

پا نوشت:

سلام دوستان جدید آشنا،

خواستم توضیح بدم که جریان یه پک گیتار یه چیز مصطلح بین من و دوستان قدیم آشناست.، که هر وقت یکی از دوستان ساز جدید گرفته و یا تو روت نمی شه بهش دست بزنی، اگر بچه با مرامی باشه، خودش میگه : داداش تعارف نکن یه پک بزن. بالاخره قضیه از این قراره…. .