ره صحرا نرو در دل شب سیاه
منو با خود ببر تا شوم دلیر راه
شب بود پیچ و خمو کوه وگذر پر خطر
بی خطر باشد اگر باتو شوم همسفر
چون منه تشنه نگهبان توام تا صحر
نازنین یار من، بشنو از دل سخن
نرو بی من نرو، دل به در یا نزن
من که سودا زده ی چشم سیاه توام
مشعلم در دل شب بر سر راه توام
آنیتا نجفی
سلام دوست هنرمندم.به خودت وکلمات خیلی سخت نگیر سعی کن اززبان محاوره ای واسه ترانه استفاده کنی بیشترترانه بخون تاراحت تر و روونترترانه بگی البته احساست بسیارزیباست میدونم که ترانه هاتم به همون زیبایی میرسن@};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};-
اعظم اکبری
سلام با جناب منتظری موافقم =D> @};- لایک
نینا دلسوزی
سلام محمدجان. موفق باشی دادا @};- @};-
سید حامد سید کریمی
@};- @};- @};-
صدیقه میری
موفق باشید... @};-
امید منتظری
خوب باید از اینجا شروع کنم که دو زبانی مشهوده و اینکه در بیت دوم به یک باره سه مصرع میان و در آخر اینکه قرار دادن کلماتت در مقام یک جمله برای روایت کمی سردرگمی داره امیدوارم از نقدم ناراحت نشی این صرفا دیده های منه
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن