ترانه ی ۷ : گریز از پایان
مــنـتـظـرم پـایـانـه مـــن از پـایـان گـریــزون
مـــثــل امـیـد موندن تــو فــصــل بـرگ ریزون
قـلبم درگـیر عشـقـت ذهـنـم مغـشـوش و بیمـار
ذهـنـم حـتی با خیالت آروم مـی گــیـره انـگــار
من مست چشماتم اما از شعـرم حـسـی نگرفتی
این عشق مجنون وار رو انــگــار جـدی نـگـرفـتی
نگام با عشق دنبال چشات نگات بی عشق جای دیگه
قـلـب مـنـه تتو دستـات دستـات قلـبمـو جـا نمـیده
سـایه ی شـوم تنـهـایی روی شـبـهـای قـلـبـم بود
بیـا خـورشید شبـای من باور کن عشق, بیا تو زود
اگه نجـات نـدی مـنـو فراموشم کنی واسه همیشه
قلب سادم بی عشق تو شکی نیست فاحشه می شه
جاسم ثعلبی (حسّانی)
خوب بود لذت بردم درود لایک @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن