۱: پاتو که رو قالی میذاشتی
گلهای قالی جوونه میزد
آفتاب پشت پنجره
گیس طلاتو شونه میزد

۲: گلدونای کنار حوض
از اشک تو آب می خوردن
ساقه های بید حیات
با آوازت تاب می خوردن

۳: غذاهای آسمونی
تو سفره هات چه عطری داشت
نسیم با دستاش چند تا گل
وسط سفره هات میذاشت

۴: شبا سرود لالایی
از رو لبات پر می کشید
گنجیشکه از لالایی هات
خواب صد تا بهشت می دید

۵: پهلوون هر قصه ای
به قصه هات ویار می کرد
بهشت به خاک پات بودن
همیشه افتخار می کرد

۶: رنگین کمون سر خم می کرد
جاده ی بازارت بشه
ابر سفید دلش می خواست
زنبیل خواربارت بشه

۷: از پله ها که می رفتی
تا واسمون، چیز میز بخری
ابر باهاری می شدیم
با خودت ما رَم ببری

۸:از قدمات فضای شهر
پر از بوی باهار میشد
شکوفه های پیرهنت
از عطر تو خمار میشد

۹: رخت میشستی باد می اومد
تا رختاتو خشک بکنه
نسیم از گیسوهات میگذشت
تا دست پر از مشک بکنه

۱۰: اما یهو ورق برگشت
شب رو سرمون آوار شد
باغچه پر از علف هرز
تن گلها پر از خار شد

۱۱: نسیم برگشت و شد تندباد
طناب رخت هاتو کندش
سماورت غلغل نکرد
کو چایی هاش، کجاست قندش؟

۱۲: مگه دیگه پاییزا رو
مامانی جارو نمی زنی؟
دیو زمستون اومده
تو باغچه مون به راهزنی

۱۳: از روزی که فرشته ها
تو رو به آسمون بردن
قناری های باغچه مون
آواز نخوندن، افسردن

۱۴: ماهی های قرمز حوض
دیگه چرا نمی رقصین
حتی شما رو میذارم
وقتی تو سفره ی هفت سین

۱۵: دیگه شب حیاطمون
پر از ماه و ستاره نیست
دیگه طلوع آفتابم
زندگی دوباره نیست

۱۶: چهل ساله یه ریز بارون
تو باغچه مون داره می باره
در و دیوار خونه مون
تو رو به یادم میاره