خستگی هایت

شبیه زنی ست

با موهای بلند

که هرشب

موهایت را می بافد

و برایت دمنوش دم می کند

که با تو بنوشد

و در آخر

تو را به اغوش می کشد

و با هم

پناهنده می شوید

به آغوش سیگار

اما نه

اما نه، نه

تو لب نمی زنی

وقتی

نگاه مرا به یاد می آوری

که از کنج اتاق

به تو خیره مانده است

منی که

آرام به تو نزدیک می شود

و دست تو را می گیرد

و با یک “دوستت دارم”

تو را

از خستگی هایت بیرون می کشد

و به آغوش می کشد

آغوشی که

همیشه

برای تو و خستگی هایت جا دارد

همیشه.

#مهدی_دمیزاده

لینک کانال تلگرام اشعار :

@MehdiDamizadeh

https://t.me/MehdiDamizadeh