با بهار عکسی ندارم بعد تو 

بسکه پاییز نشسته توو تنم

رفتن تو یعنی مرگ دونفر

قید هردومونو باید بزنم

شب شروع غم و دلتنگی مه

زندگی بعدتو کوتاه شده

اونی که مرده منم می بینی

کابوس ابر حالا ماه شده

داره دس گیره ی در می چرخه

من با رویای تو درگیر شدم

باغم بود ونبودت یه عمر

توو خودم نشستم وپیر شدم

این زمستونه داره در میزنه

من به دوری تو عادت دارم

توو دلم خاطره ها ویرونه

بگو هرچی باشه طاقت دارم

بابهار عکسی ندارم بعد تو

بسکه پاییز نشسته توو تنم

رفتن تو یعنی مرگ دونفر

قید هردومونو باید بزنم

عطر پاییزی من پیچیده

توو بهاری که تورو کم داره

آسمون عکس مارو می گیره

توی آلبوم خزون می زاره