این دستها دیگر نمی خواهند
با ناتوانی همسفر باشند
در دام نفرین های نا پیدا
بی ریشه و نا بارور باشند
هر سو برآیند از پی نوری
دیوارها تا آسمان بالا
هر در بکوبند از سر امید
صد قفل بر لبهای آن پیدا
این دستها در کار پروازند
با بالهای شوق می کوشند
از مرزهای هر چه نا ممکن
از دشتهای تشنه می کوچند
وین معجز گرمای دستت بود
از گرمی تو من بهارانم
آن روزهای مرده پوسیدند
اکنون غریق مهر بارانم
علی صبوری
=D> =D> =D> خیلی عالی بود
حميده سادات غفوريان
سلام آقای روستایی ورودتون روبه آکادمی خوش آمد میگم، انشاءالله که درکناردوستان مهربان آکادمی لحظات مسرت بخشی داشته باشید. چهارپاره ی بسیار خوبی ازتون خوندم انشاءالله درآینده هم کارهای درخشان تری ازتون شاهدباشیم. ((پاینده باشیــــــد))
سید علی برقعی
درود ... زیبا بود ... پسندیدم @};-
علی ادریس زاده
درود.ممنون از شعرتون.شاد باشید @};-
فریبا سید موسوی
سلام غزلواره ی زیبایی بود ..ممنون @};- @};-
علي روستايي
متشكرم سركار خانم
سلمازشجاعیان
زیباست @};-
علي روستايي
ممنون از لطفتان
علي روستايي
مرسي بزرگوار
امیررضا طالبلو
زیبا بود. منتظر ترانه ای از شما هستیم. @};-
علي روستايي
مرسي عزيزيم
محسن سلج محمودی
@};- @};- @};-
علي روستايي
ممنون
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن