مثل یک معجزه
چشای نازتو میبوسم و من
میدونم مثل عشقم پاکه پاکی
نمیدونم چرا شهزاده ئ من
تو از طرز نگاهم بیمناکی
هنوز باور نکردی عاشقم من
دیگه نگام برات معنا نداره
نباید تو نگاهت سرد باشه
چرا عشقم تو قلبت جا نداره
من و یادت تو کوچه های احساس
میگردیم این شب و روزا پیاپی
یه ولگردی شدم باید ببینی
یه تنها ، یه غریب ،تو برفای دی
کلاه و دستکش و شال و یه ژاکت
همه گرمن ولی گرمای تو کو؟
میخوام بیای کنار من بشینی
مثه یه معجزه مثه یه جادو
بیا باهم دوباره این ولنتاین
بریم آخر اون کوچه بن بست
یه دنیا خاطره زنده کنیم و
بگی بازم تو قلبت جای من هست
میترا باقری
سلام سارای عزیز ترانه ی زیبایی ازت خوندم =D> =D> فقط کلماتی که به فضای ترانه نمیخوره توش استفاده کردی که به ترانت صدمه میزنه.مثل بیمناک وشهزاده.وقتی درپایان ترانه از ولنتاین صحبت کردی برای رعایت فضای شعرت باید کلماتی به کار ببری که مختص همین دوره ی خودمون باشه.دوره ای که توش ولنتاین رو جشن میگیرن نه دوره ای که شهزاده ای بوده و ... ;)) و اگرم میخوای فضای ترانت قدیمی باشه نباید از ولنتاین استفاده کنی البته این یه نظره :-? موفق باشی عزیزه دل @};-
علی ادریس زاده
درود سارای عزیز.کار پر احساس و روونی بود.کمی تو وزن یکی دو جا گم شدم اما در کل از روونیو حس کار لذت بردم.شاد باسی بانو. @};-
علی رضا مرتضی قلی
سلام کار خوب و سالمی بود از قافیه های خوبی هم استفاده شده بود...ولی یه نکته هست بعضی ترکیبها شاید تصویر قشنگی باشن ولی تصور قشنگی نیستن مثل مصرع""یه ولگردی شدم باید ببینی""که بهتر ادیت بشن مووفق باشید
محسن سلج محمودی
@};- @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن