نگام خیرست به عکسِ رویِ دیوار

یه عکسِ نم گرفته زیرِ آوار

یه جایی که زمانی خونه بوده

یه قلبی که شکستی تو هزاربار

یه قلبی که واسه تو بیقراره

توو تبعید نگاهت کم میاره

هنوزم گرمه اما مثلِ خونه

دیگه حسی به این بودن نداره

دلم غم دارهُ اینو می دونه

که تو رفتی دیگه از آشیونه

حالا من موندمُ این قلبِ بیمار

بیاُ دست از این لج بازی بردار

منم دلواپست واسه همیشه

نمی دونم که بعد از این چی میشه

تو میریُ خودت اینو می دونی

که این مرد خاطراتش زندگیشه

دلم غم دارهُ اینو می دونه

که تو رفتی دیگه از آشیونه

حالا من موندمُ این قلبِ بیمار

که هدیه شد به تو ،خدانگهدار

خدانگهدار…

خدانگهدار…