دیگه خسته ام از همه آدما ازهرکی که بعد از تو از راه رسید نگاهی که بودش کنارم ولی تَرک خوردنِ تکه هامُ ندید فقط حسرتش مونده با قلب من یه مُشت آرزویی که از ما گذشت روزایی که رویا شدن پیشِ تو دیگه حتی به خوابِ من برنگشت "به قلبت بفهمون دلی که شکست نمی تونه که بازم عاشق بشه به جایی رسوندیم که این لحظه مرگ برام بهترین راهه آرامشه" تظاهر نکن خیلی ناراحتی یا بارونیه آسمونِ چشات واسه تو یه احساس معمولیَم می دونم که فرقی ندارم برات آره خستمُ دل بریدم ازت از این خنده و شادیه عاریه دیگه دست کشیدم از هرچی که بود وجودم پُر از زخمای کاریه