نترس از تیرگیه راه
نترس از بغض آیینه
تو میدونی خدا با ماس
داره دردارو میبینه

نکن گریه تو با حسرت
شکست ، قسمتی از راهه
یه ابر از ترس تاریکی
همش دور و بر ماهه

ولی تو مثل خورشید شو
بتابون نورو به فردا
بذار هر روز کمتر شه
حجومه تلخه این دردا

نذار عقده توی سینه ت
بشه بن بسته خوشبختی
بزن مشتی گره کرده
توی پهلوی هر سختی

یه کاری کن که این دنیا
بشه مغلوبه عزمه تو
نیاد هیچ مشکلی از ترس
برای جنگ و رزمه تو

خیلی دوری کن از اون که
نداره طاقته رنجو
خیلیا توی این دنیا
ندارن ارزشه گنجو

اگه خالی شی از کینه
اگه پر باشی از حاجت
دعاهای تو از ریشه
اجابت میشه هر ساعت

تو به این دلخوشی ها و
به این خوشبینی عادت کن
خداتو واسه خوبی هاش
دیگه هرروز عبادت کن