نمی خواد که دل بسوزونی برام   حس دلداری تو گل نکنه

کنارخیمه ی خاطراتمون  دلم دوری تو تحمل میکنه

توکه هیزم واسه سوختنم شدی  نمیخواددآب روی آتیشم باشی

برق رفتن توی چشمات روشنه  دوست نداری انگاری پیشم باشی

دست من به بودنت نمبرسه   نباید بازتو روآرزو کنم

با چند تا نامه و یه آلبوم عکس  دیگه باید با همینا خو کنم

بچه نیستم که اینارو ندونم   قفل رفتنت دیگه وا نمیشه

از الان تا نفسای آخرم   محاله دنیای من زیبا بشه

با تموم دلخوریهام میخونم   هر دقیقه واسه تو وان یکاد

میدونستی تو همه چیز منی  من به بودن تو داشتم اعتیاد

ازهمون لحظه ی پر کشیدنت  جشن غصه تو دلم شروع میشه

آسمون با همه باریدناش  پیش چشم من بی ابرو میشه

سهم تو یه خواب راحت شده و  کابوسای جورواجور سهم منه

توی این طوفانی که ساختی برام کشتی نوحم که باشه میشکنه

میری اما واست آرزو دارم  جای غصه تو دلت خالی باشه

مثه تقاشیه وقته یچگی دنیای تو همیشه عالی باشه