تنها امید من
طومار عشق ِتورو من، خودم میدم دست خدا
شاید خودش امضاء کنه، منم میشم دست به دعا
خودت دیدی عشق منو،از اولش تا به حالا
بگو باید چی کار کنم،تا برسم به اون بالا؟
واسم یه آرزو شده،که نبینم نبودتو
دل میکنم از این زمین،تا حس کنم وجودتو
حقیقتش سخته برام، اینکه یه روزی میمیرم
ولی باید باور کنم، یه روز از این دنیا میرم
چه خوب چه بد تموم میشه،همه از این دنیا میرن
چه خوبه همصدا باشیم، تا دلا آروم بگیرن
دنیا یه امتحانیه،میگن که خیلی آسونه
ولی همش دروغه و،اینو خدا هم میدونه
این یه سوال سختیه،شاید حس ِ یه درده
حال وهوام این روزا، بدون تو چه سرده
چرا باید گناه کنیم؟،خطا واشتباه کنیم؟
چرا باید با این کارا، زندگی رو تباه کنیم؟
تموم حرف من اینه،مرگ واسه من یه تسکینه
یه روز میاد سراغ من،تنها امید من اینه
در آرزوی روزی هستم که صدایم ..صدایتان شود
ارادتمند …
محمد نوری سرخنی