دارم از یاد ِ تو می رم
چرا اینو نمی فهمی؟
من اینجا خیلی غمگینم
تو بی اندازه بیرحمی
شدم یک جسم ِ بی ارزش
که بی تو از تو می خونه
توو این تنهائی و غربت
توو این تاریکی ِ خونه
صدای ساز ِ تنهائیم
همش با گریه مأنوسه
دلم از دس ِ تو خونه
دیگه پاتو نمی بوسه