تک تکه وا‍ژه های حرفاشو یادمه || از تو یادم رد میشه مزاحمه خوابمه
هر کس به ما رسیده که داداشش بودیم || یه آدمه با حال ،‌خاکی یا درکل خوبیم
یکی همش تو گوشم زمزمه ای داره || گیجم و نمیفهمم انگار میگه: خودشه آره
وای دادا عجب دریای زلالی روبه رومه || کدوم احمقی بود گفت اینجا پشت بومه
میخوام شیرجه بزنم انگار مانعی هست || فکرکنم تو اتاقم چون یکی دروبست
شت دست و پاهام بسته اس به تخت || یه صدای اکودار میگه: بسته اس که بخت
ما که دیگه قی د بخت و اقبالو زدیم || جون من بیا طنابو واکن منتظرمه ددیم
همه گفتن نوره سفید دیدی برو سمتش || سریع بیا وازش کن میخوام کنم لمسش
داد میزنمو صدام برمیگرده به خودم || چقدر سردی من که آدمه خوبی بودم
دارم دیوونه میشم شما صدامو داری؟ || سنگینم، خوابم میاد بگو هوامو داری؟
دنیا توچشام داره غروب میکنه کم کم || هوا داره گرم میشه درست مثه جهنم
الان ۱۰ صبحه از دیشبه من خوابم || تو یه مهمونی بودم نمیاد بقیشو یادم

((نگو مستی بس است بدان اگر بشنوی دردهایم را خودت هم میخوری))