یه روزی بی تفاوت گفتی میرم بی خبر
خسته شدم از نگات میرم یه جای بهتر

جایی که چشمای تو تو خلوتم نباشه
دلت به درد دوریم دوباره مبتلا شه

باور نکردم که تو تنها ترم می کنی
خیال می کردم یه روز تو باورم می کنی

حالا تو قلب خستم خونه تو خالیه
آغوش مهربونت یه خواب پوشالیه

تو کنج خونه دل تنهایی جون میگیره
امید برگشتنت تو تنهایی می میره

تو لحظه های سختی دل تو رو کم میاره
بارون دلواپسی رو لحظه هام میباره

چیزی که از تو مونده فقط یه پیراهنه
دلخوشیی لحظه هام پیرهنو تن کرده

میخوام تن تو باشم بوی تورو بگیرم
تو تن پیراهنت بجای تو بمیرم