کاش بری – ترانه

بی تو سبزم ، سبزِ جنگل
با تو زردم ، زردِ پاییز
بی تو شادم، از غم آزاد
با تو از غم، پر و لبریز

با تو هر لحظه یه مرگه
قصه ی برگ و تگرگه
آخرِ پای تو موندن
خش خش ِخشکِ یه برگه

با تو من هیچم و پوچم
تا ابد درحالِ کوچم
با تو گم می شه تبارم
از خودم حتی می کوچم

با تو من رو به زوالم
غیر ممکن و محالم
یک نشونه ی تعجب
یک علامتِ سوالم

با تو نقطه ی تمامم
نقطه چینِ آخرامم
کاما و ویرگول ندارم
بی ادامه بی دوامم

بی تو جونم جون می گیره
رگام رنگِ خون می گیره
زندگی که سخته با تو
نباشی، آسون می گیره

تو زمستونی و سردی
کاش بری و برنگردی
تو خودِ خودِ خودِ دردی
کاش بری و برنگردی
کاش بری و برنگردی.