سرابِ تو…

سلام و درود به دوستای گل و با احساسم
این یکی از اولین ترانه های منه
ضعف های اون رو به بزرگی خودتون ببخشید و با نظراتتون راهنماییم کنید
دوستون دارم ♥

در و دیوار این خونه،شدند سنگ صبور من

بازم واسه تو میبارند،دوتا چشمای کور من

امید من به برگشتت،مث شمع توی باده

مث یک نیمکت تنها،که دل به جاده ها داده

هنوز از رفتنت گیجم،هنوز حس میکنم هستی

تو این تنهاییِ مبهم،تظاهر میکنم هستی

ازاون روزی که تو رفتی،شبانه روز بیدارم

توی این خونه ی بی در،همش هق هق شده کارم

هنوز عطر تنت مونده،تو لحظه های تب دارم

هنوز دلخوش به اینم که،توی رویا تورو دارم

دارم تو گریه میخندم،به این رویای پوشالی

بدون تو منم میرم،از این دنیای تو خالی

شدم لبریز تنهایی،پر از احساس پوسیده

بدون تو فقط سیگار،لب سردمو بوسیده

از اون روزی که تو رفتی،شده روز و شبم تیره

از این گریه ی تکراری ،داره سوی چشام میره

هنوز از جاده ی بی رحم،سراغ تورو میگیرم

هنوز گوشه ی این خونه،سراب تورو میبینم…

از این نویسنده بیشتر بخوانید: