کلوچه
تموم قصّه از اینجا شروع شد
کنار این درخت تووی کوچه
یه حسی توو درونم، شیهه می زد
مثه حسّ بدِ دندون قروچه
…
تو از اون سمت کوچه می گذشتی
زیر رگبار بارون،با تنِ خیس
صدام توو حنجره، حُنّاق می شد
نمی تونی بگی؟ دیوونه! بنویس
…
چقد(ر) این پا و اون پا کردم؛ انگار!
یه بختک اومده روی زبونم
یه کم اون چترمُ پایین می آرم
یه گاز، کلوچه و…نه! نمی تونم!
…
صدای پاشنه هات نزدیک می شد
نفسهام مثه کرنومتر می زد
توو ذهنم جمله مُ تکرار کردم
بفرما می زنم چترو؛ همین حد!!!
…
می گم من؛ هرچی باداباد اینبار!
رسیدی به درخت تووی کوچه
منم هُل کردم و گفتم “ببخشید…
بِبِبِبِ… بفرمایید کلوچه!!!”…
حامد تقی خواه
سلام رفیق ترانت رو خیلی دوست داشتم اما فکر میکن تریکب : "توو درونم " زیاد درست نباشه چون تو و درون یه معنا داره مثلا میشد گفت یه حس نو درونم ... اما فارغ ازین موضوع میتونم بگم بهترین کاری که ازت خوندم بود پایانش رو خیلی دوست داشتم خیلی زیاد آفرین بر تو و حضور مستمرت @};-
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام اقای بابایی عزیز خاطره ی زیبایی بود درود به شما و لایک =D> @};-
سعیده پورمحمد
به افتخارت باید ایستاد و دست زد! آفرین =D> =D> =D> @};-
معصومه قریشی
منم هُل کردم و گفتم “ببخشید… بِبِبِبِ… بفرمایید کلوچه!!!”… خیلی دوست داشتم کارتون و زیبا بود . لایک @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن