پرواز ستاره
ستاره ها از رو زمین یکی یکی پر میکشن
از جام سم بدون ترس یکی یکی سر میکشن
ستاره ها ردیف میشن کنار هم تو آسمون
اسمشونو که میشنوم پر میشه قلبم از جنون
ستاره ها تو آسمون آدما روی این زمین
چه دنیای عجیبیه بچه ای رفته روی مین
چه سخته وقتی میبینن ستاره ها از اون بالا
جلاد وحشی رو زمین میکشه با یاد خدا
روی زمین عطر تن ستاره ها مونده هنوز
شب شده اما میدونم فردا میاد دوباره روز
این قانون طبیعته شب که میاد ستاره ها
تو آسمون رها میشن دیده میشن از اون بالا
بچه ای تنها رو زمین نگا میکرد به آسمون
ستاره ای رو دید که داشت گریه میکرد به حالمون
بچه یزرگ شد و نوشت از درد و رنج آدما
آدما اما خواب بودن نمیشنیدن ازش صدا
فریاد اون نمیرسید به گوش آدمای کر
چوبه ی دار اونو کشید به آسمون دم سحر
صدای شادیشون رسید از هر طرف به گوش ما
ولی من دیدم که پر کشید و رفت تو جمع اون ستاره ها
-
سلام جناب حیدری ترانه ی قشنگی ازتون خوندم....موفق باشید و مانا @};-
-
سلام خوش آمدی =D> @};-
-
دوست عزیز به آکادمی ترانه خوش اومدین @};- @};- @};-
-
سلام میلاد جان.خوش آمدی به آکادمی دوست گلم.واقعا درون مایه و پیام رو دوست داشتم.خیلی زیبا بود @};- =D> آفرین... اما اگر بخوام به عنوان نقد چیزی بگم...و انتقاد کنم اول وزن توی مصرع آخر یه خورده توی ذوق میزد...میدونی که...هجای اضافی داشت.و اگر بخواد تبدیل به موزیک بشه و اصطلاحاً روی ریتم بیاد، آهنگ ساز با این مصرع به مشکل بر میخوره. و مطلب دیگه ای که من خودم معمولا توی ترانه هام دیده میشد(البته دارم سعی میکنم که دیگه دیده نشه :-) )موضوع بار ادبی ترانه است.منظورم استفاده از آرایه ها... احساس میکنم داستان ترانه،یک جورایی باعث شده که از آرایه ها کم تر استفاده کنی...و اصطلاحا ترانه فدای داستان شده.. اصلا منظورم این نیست که داستان مشکل داره...اتفاقا موضوع و مطلب ترانه خیلی هم خوبه اما به نظرم جای کار داشت که غلظت آرایه ها و تصاویر سازی ها رو بیشتر کنی توش.. امیدوارم که از نقدم ناراحت نشده باشی...همش بخاطر محبت، دوستی ، حق برادری و در آخر پیشرفت ترانه سرای خودم و خودته.. :-)