دارم دنیامو می سازم ، با اجرهای تنهایی

که عادت کرده باشم با غمای تلخِ هر جایی

دارم دنیامو می سازم  ، با اجرهای آرامش

اگه خواستی خرابش کن ، با یه لبخند و یه خواهش

منو درگیر عشقی کن که مونده اونور دیوار

صدام کن دمدمای صب (ح)  واسه تمدیدِ یه دیدار

اگه دیوونگی هامون دوباره گل کنه از سر

دیگه مرزی نمی شناسیم می ریم تا پله ی آخر

…

تو خاموشی صدایی نیس منم دیوارو می چینم

می دونم که تو رو دیگه تو خوابامم نمی بینم…

پ.ن : قدیمیه ولی جایی نقد نشده ، زحمتش با شما