مستطیل
تقدیم به زن سرخ شعرهایم …
می خوای روسریتو یه کم شل بکن
می خوام تو سری رو یه کم … کم کنم
می خوام داغی حسمو … حس کنی
جنونم رو پای تو آدم کنم !!!
می خوام مرد تو ، زن رو باور کنه
تو مشتش فقط قلب تو جا بشه
نلرزه تنت از صدای کلید
و آغوش تو پشت در وا بشه
که مردت شب شعرتو پر کنه
جنونه به سرخی شو ، راضی کنی !
یه بارم شده توی یک مستطیل
تو آزادی من رو بازی کنی
تو می تونه سهمت بشه زندگی
تو هر گوشه ی حس هم جا بشیم
تمام شبو پیش هم فک کنیم
که تو اوج هر خلوتی … ما بشیم
می خوام حس کنم حقتو دادمو
عذابم به احساس تو کم بشه
می خوای روسریتو ببندی ، ببند
جنونم به تو باید آدم بشه
که مردت شب شعرتو پر کنه
جنونه به سرخی شو ، راضی کنی !
یه بارم شده توی یک مستطیل
تو آزادی من رو بازی کنی