فاصله ها
اونا که مالک دنیان
ما رو هیچ وقت نمیبینن
ما تو قعر شهر تاریک
اونا تو برجا میشینن
———————
اونا شب مهمونن اما
ما تو فکر فردامونیم
که با این جیبای خالی
چطوری زنده بمونیم
———————
اونا از ما بهترونن
ما فراموش شده هاییم
اونا سرزنده ان اما
ما شبیه مرده هاییم
———————–
این همه فاصله تا کی
تا کجا طاقت بیاریم
خدا از این همه ثروت
مگه ما سهمی نداریم
———————-
ما تو مرداب پی دریا
اونا اما بی غمو شاد
خدا این فاصله ها رو
کمی کم کن خونه ات آباد
———————-
چه صبوری خدا جونم
دارم از غصه میسوزم
این همه ظلمو میبینی
چرا ساکتی هنوزم؟
————————-