سطل آشغال
یه سطلِ آشغالم ، کنجِ یه اتــاق پر از کار(ت) شارژ و شعر و ته سیگارم
یه مُش(ت) قرصای رنگی و قشنگم که اعصابِ خودم رو هم ندارم
من اونقد(ر) دِپرسم حتا خودِ تو ، نمیتونی برام دلگرمی باشی
برو یه خطِ قرمز دورِ من شو ؛ همون بهتر تو هم از من جدا شی
همه دنیای من قده یه قبره ، همه دارایی هام شعرای سهراب
یکم دیوونگی هام بر طرف شد ، با چن(د) تا از همین قرصای اعصاب
پیانو ، نُت به نُت آهنگِ موزارت * ؛ همه سرگرمی من قبل رگبار
یه بارون ، سیر رو دنیا میبارم ؛ منِ دیوونه ی از دنیا بی زار
برام روزنامه های سالِ پیشم ، یه مُش(ت) اخبار تازه و جدیدن
ولی یک سطر از این همه اخبار ؛ امید روز خوبی رو نمیدن
برو دنیای من رنگش سیاهه ، برو شعرام طعم گل نداره
برو شاید خدا میخواد بی من ؛ جلو رات** کوهِ خوشبختی بذاره
* = Amadeus Mozart
** = راهت
-
سلام معین..تمجید و انتقاد و هم گفتن...پسر این سوژه های بکر و دس نخوردت منو هاج و واج گذاشته...محشری پسر....مممممنونمممم @};- @};- @};- @};- =D> =D> =D> =D>
-
فوق العاده بود @};- =D>
-
که اعصابِ خودم رو هم ندارم... سلام جناب حسن زاده لذت بردم از این ترانه و سوژه ی خاص @};-