این ترانه درسوگواری از دست دادن استاد پوررضا می باشد..امیدوارم روحشون شادباشه

نبودنش بودن من اینو بنویس

هیچکی بیاد اون که نیس اینو بنویس

مرگه اونو غمه منو اشک دودیده

منو خودم یه شهر غم مرگ پدیده

سر قبرش فرشته‌ها دوباره گریه می‌کنن

به سوزش نوای اون ستاره هدیه می‌کنن

نمیدونم که بعده اون صدا چطوری میمونه

نوای قلب عاشقم اینو کی‌ می‌خواد بخونه

آهای آهای نام نویس اینارو حتما بنویس

مرگه اونو غصه من اینارو کتباً بنویس

وقت وفات نورانیش بسته می‌شه یه پنجره

حیف اونو صدای اون که می‌مونه تو حنجره

اون بخواب نهایی رفت چشمای من بخواب نشد

آسمان سیاه غم پس از باران آفتاب نشد

حالا سکوت اون شده یه بغض سنگین تو گلو

یه رنگیو صداقتش همیشه بود اون یه رو

اگه چه نیس کنار من یادش همیشه با من

صداش تو گوشم می‌پیچه دلم دوباره میشکنه

به پاس خدمت به وطن یادشو زنده می‌کنم

واسه نوای عاشقش این دلو بنده می‌کنم

آهای آهای نام نویس دیگه نمیخواد ننویس

هرچقدم بنویسی دیگه نمیاد ننویس