پنجره
پشت پنجره یه راهه
واسه پرواز تو با من
یه هوای پاک و تازه
برای نفس کشیدن
سخته بی تو از تو گفتن
توی تنهایی و ماتم
منو از قفس رها کن
بشکن این طلسمو,بشکن
من میخوام دوباره با تو
نور خورشیدو ببینم
نمیخوام تو این سیاهی
تا ابد تنها بشینم
پشت پنجره همیشه
یه عالم راه عبوره
پره قصه های تازه
پره امید ,پره نوره
یه صدای آسمونی
پشت پنجره میخونه
میگه خورشید و میبینه
میگه این شبا کوتاهه
این سیاهی نمیمونه
همکلاسی
اسمش سکوت نیست
من هستم
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان