ترانه
دلبستگى
این مسیریه که منو تو رو یه خط ممتد رفتیم
بحثارو ادامه دادیمو صفر تا صد رفتیم
حالا که ما هرکدوم به راه کج افتادیم
فهمیدیم قافیه ى زندگى رو بد رفتیم
مطمئنم که یجا میگى پشیمونم
از اینکه احساسمون به هم گره خورده بود
یا اینکه براى گذشتن از عشقمون
یکى عقلو هوش از سرت برده بود
روى نیمکت خالى میشینم
هردفعه گذر عمرمو میبینم
جاى خالیت کنار من میمونه
این خلأ دنیامو میسوزونه
زدم به دیوونگى، دلمو دادم دست کى
امان از دلبستگى، چرا ندارم خستگى
دارم هى کنکاش میکنم تو ذهنم
چى تو را از دل من دور کرد
همه دنیام داره بهم میریزه
کى تو رو این همه مغرور کرد
میدونم گاهى وقتا بازى تقدیر
توى سرنوشت آدما دست داره
بیاى حالمو ببینى میگى این دیوونس
مثل روز اول، هنوز منو دوست داره
زدم به دیوونگى، دلمو دادم دست کى
امان از دلبستگى، چرا ندارم خستگى