نقاب

تنِ  یه  مثلثی ،  شبیه   طراحی کوه

خالی ازغرور وخالی  از بلندی و شکوه

پوچ و پوشالی و بی ثمر ، نه مثه    تکیه گاه

ارتفاع  یه دروغی  ، حجم ِانبوه ِ گناه

خواب  سبز ، توو چشم    تو تعبیر و معنا نداره

سیاهی    پا توی قصه هاو حرفات  میذاره

یه نقاب  میدونه هیچوقت   خودِ  چهره نمیشه

ترس افتادن ُ داره همه جا و همیشه

تو همونی ،یه نقاب ، رنگ سراب ،رنگ فریب
چهره ت آشِنای دل نیست یه غریبی یه غریب

حرف تو زمزمه ی گنگِ یه تکرار ِ شلوغ
گوش من غریبه با رنگ و ارنگای دروغ

تو دروغی، تو دروغی ، یه دروغ  دیدنی

من یه قصه ی نگفته  ؛ قصه ی  شنیدنی

https://www.academytaraneh.com/110624کپی شد!
1020
۶
۳