پرسه

من و چتر و شب و بارون
گلای خیس تو گلدون
تو و حس بی خیالی
حجم سرد یه خیابون

اینجا عطر خاک و بارون
تورو یاد من میاره
یه نفر که خیلی آسون
عشقشو تنها می ذاره

یه نفر که خیلی تنهاس
دیگه از عاشقی سیره
یه نفر که خیلی وقته
توی تنهایی اسیره

ولی بازم خوش خیاله
تووی رویای محاله
آخه می دونه دل من
طاقت دوری نداره

رفتن و دلکندن اما
واسه چشمات شده عادت
تووی قاموس تو انگار
نشده معنی . . . خیانت

واسه تو فرقی نداره
رهگذر یا که مسافر
همه زیر چتر بارون
تووی چشم تو یه عابر

اما من تمام دنیام
شده پرسه زیر بارون
وقتی که می باره نم نم
روی سنگ فرش خیابون

من و چتر و شب و بارون
گلای خیس تو گلدون
تو و حس بی خیالی
حجم سرد یه خیابون
ترانه سرا : سمیرا اکبرزاده

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/78566کپی شد!
1875
۳۱

درباره‌ی سميرا اكبرزاده

به هر چه می اندیشم جز تاریکی نمی بینم . اما بدان کودکم اندیشه ام را به خاطر تو صیقل می دهم و آنچه را که با قلم بر دار کاغذ رج می زنم به یادگار برایت می گذارم تا در گذر تاریخ ، نگاهت را روشن و راهت را پر از ستاره های امید نماید. آینده در دستان توست که کودک دیروز ، امروز و فردای ایرانم هستی