قمارباز
با قمار ِ تو بغض می گیره
لحظه لحظه وجودتو آروم
خسته می شه امید ِ بر بادت
که شده با شکستنت محکوم
تکـّیه دادی به شانست ُداری
از بـــد ِ روزگــار می نالی
زندگی می کنی توی تردید
قلبت از زندگی شده خالی
آس بازی و باخت عادتته
سرخوشی به شکست ِهر روزه
با شتاب و هراس می تازی
قلبت از هیچ چی نمی سوزه
سر به دیوار ِ خونه می کوبی
خون گرفته تموم ِ دنیاتو
توی کفش ِ جماعت ِ الکی
جون ِ من هی فرو نکن پاتو
مرز ِ عقل ُ جنون ُ طی کردی
شب به شب مرزبان ِ رؤیاتی
با سماجت رو حرفت ایستادی
عاشـقی، عاشـق خیـالاتـی
شرط بستی رو ساعتت دیشب
وقتو زیر پات میذاری
باختت حتمیه تو ام انگار
از زمین و زمان بیزاری
هر قمارت شده به شرط ِ شکست
می شکنی شیشه های وُدکاتو
توی کفش ِ جماعت ِ الکی
جون ِ من هی فرو نکن پاتو
مرد و مردونه زندگیتو بکن
افتخار ِ تو مـَرد مـُردنته
کل ِّ عمرت رو باختی امّا
مرگ ِ مردونه حکم ِ بُردنته
آمنه نقدی پور
از کتاب سایه ای به نام عشق