تو یه موج پر تلاطم توی دریای وجودم

تو همون نیمه ی نایاب که به دنبال تو بودم

تو همون شعر قشنگی که به عشق تو نوشتم

تویی شخصیت اصلی تو رمان سرنوشتم

پیش من بمون تا آخر! بی تو داستان ناتمومه

تو میگی که “ناتموم نیس” میگم “این پایانی شومه”

پیش من بمون تا آخر! که قشنگه با تو بودن

توی این روزا یه ذره بده سر ندای موندن

تو یه حس ناب و خالص لا به لای تار و پودم

تو همون یگانه معشوق که برای تو سرودم

تو همون نور امیدی تو روزای سرد و تارم

تو همونی که نباشی بی تو روز و شب می بارم

پیش من بمون تا آخر! تو تحقق خیالی

تو نباشی بی تو روزام همه پوچن و تو خالی

پیش من بمون تا آخر! تو فرشته ی خدایی

نزن حرفی از نموندن، نزن حرفی از جدایی