عادت

تو  رفتی‌ و نمیدونی‌  دلم بی‌ تابو غمگینه

دارم می‌خونم از فرهاد که تو رویای شیرینه

تو رفتی‌ و چشای من هنوزم چشم به رات موندن 

دوباره از سر عادت حدیث گریه رو خوندن

تو رفتی‌ و بدون تو دلم رو سیل غم برده

تو این زندونه تنهایی‌ امید زندگیم مرده

تو رفتی‌ و منو با بی‌ کسی‌‌ها جا گذاشتی‌

توی این غربت تاریک منو تنها گذاشتی‌

تو رفتی‌ و دلم تنها و بی‌ کس مرد

گل خنده روی لب هم حروم شد خشکید و پژمرد

تو رفتیو نمی‌بینی چشام دریای بارونه

دلم از دوری قلبت بدون که خیلی‌ داغونه

بیا برگردو این قلبو دوباره زنده کن خوبم

چراغ‌ خونهٔ تاریکمو تابنده کن خوبم

آلبوم کیش و مات

اجرا : مائد

سال :۱۳۸۸

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/1841کپی شد!
1040
۲۲