تموم کوچه های شهر،پر از یاد قدم هاته
رو سنگفرش خیابونا هنوزم رد جا پاته

هنوزم از تو لبریزم مث ابرای بارونی
مث آیینه که بدجور،اسیر چشم گیراته

اسیرم،کوچه ها بی تو،همه درگیر بن بستن
اسیر بُهت این کوچه م، که دلتنگ تماشاته

فراموشم چه جور می شی؟چه جوری می ری از یادم؟
تا وقتی پا به پای تو،دلِ دیوونه م همراته

صدای تیک تیک ساعت،رو اعصابه چی کار کردی
که این ثانیه ها بی تو،عذابه مث اشکاته

پُره از یاد تو قلبم،رو قلبم رد پات پیداست
ببین امواج این اشکا،شبیه موج موهاته

بیا و فصل پاییزو،بهاری کن توی تقویم
بیا که بعد از اون سالا،هنوزم چشم من جاته!