نیلوفر محمودی
از پاییز های دور می آیم، از یک نارنجی بکر خورشید مانند که دلگرمی فصل هاست.آذرم، آذر ماهی ام، ماهی ام که نفسش به نفس موج ها بند است دلش به دل جاشویی که باید، باید دست پر به خانه برگردد. ماهم که آرزو هایش را زیر پتوی پلنگی خوابانده. پلنگم که ترجیح می دهد ابر ها را حباب های کوچکی فرض کند بر پیراهن خیس آسمان...نیلوفرم
همه نوشته ها ۲
فعالیت۳۰ دیدگاه
عضویت۱۴ آذر ۱۴۰۰