"بی وفایی"
زندگیت صفحه ی مار پله س
سهمت از پله پله ش سقوطه
اولش حرف امید و شادی
آخرش گم شدن تو سکوته
واسه آرامش قلب ساده ت
غیر وابستگی مانعی نیس
همکلامت فقط آینه میشه
وقتی مردونگی واقعی نیس
خسته از خودکشی های عشقی
هیشکیو تو دلت راه نمیدی
مثل بیماری که لاعلاجه
حتا از آسمون نا امیدی
دل به کی میشه بست وقتی هیشکی
قدر دلبستگیتو ندونه
وقتی رو بستر پاک عشقت
لکه ی بی وفایی می مونه
دل ببندی نتیجه ش همینه
اختیارت تو دست خودت نیس
قلبتو میشکنن میشکنی باز
گوشه گیر می شی با چشمای خیس
کرم ابریشمی که تو پیله
خواب پروانگیشو می بینه
چشمتو وانکن رو حقیقت
این روزا خواب و رویا شیرینه
دل به کی میشه بست وقتی هیشکی
قدر دل بستگیتو ندونه
وقتی رو بستر پاک عشقت
لکه ی بی وفایی می مونه