"غریبه ها"
این غریبه ها که توو گوشی تو قطار شدن
از کدوم ایستگا روی زندگیمون سوار شدن؟
چش تو منتظرم نیس قاطی مسافراس
همونا که ریل به ریل قاتل انتظار شدن
چمدون تا چمدون خاطره همراز منه
بر می گردم به همون نقطه که آغازمنه
دیگه بسه نمی خوام جون بکنم تو دامن
قله ای که فتح اون قبله ی پروازمنه
نمی خوام عشقو اگه منتی رو سرمنه
اگه دلسوزی تو تنها دلیل بودنه
بگو کنج غصه ها تنها پناه من بشه
توو دل شبی که فانوس غریبه روشنه
ساکن خونه ی ما یه دنیا روزمرگیه
راه بین من و تو یه کوره راه برفیه
دیوار نشسته بین من و دوس داشتن تو
به بلندای تن یه رشته کوه بی حرفیه