گل آوازه خوان امشب، بخوان از اشک و تنهایی

بخوان از روسیاهی و،از این عشق های دنیایی

بخوان وقتی که بارون ،واسه دلـــــبر ما بـــــارید

واسه غربت دلبر، آفتاب هم بـــــا گــــریه تابید

شبهای اشک بی پایان ،چــــــرا آخر نمی یابد

در این سکوت امشب ، نوای اناالمهدی نمی آید

گل آوازه خوان امشب ، چرا از گریه نمی خوانی

چرا از شبنم نرگس ، دیگه با مویه نمی خوانی

حـــــال و روژ عاشقَ ل، بــــیَــــسَ وآروو

زمسو نیشتیه و کوله برف، إ جا وهاروو

کویچه أر کویچه ،مَــگِــردم،تا نشونه إ تو بوینم

چنه سردَ روزگار،گم بیمَ ،نشونیتِ کِ بسینم

داد از این غم غریبی، نفسم می گیره هر دم

چی بگم گلایه دارم،همدم و هم سنگ دردم

نیشتیه و رویی دو شونم،کوله بار انتظارت

کِــهَ مو زمسو گُم بو ،ایمه بوینیم وهارت