تموم فکرم این بوده
یه جوری توو دلت جا شم
من هر کاری رو میکردم
سر ِ راه ِ تو پیدا شم
همش تشویش ودلشوره
تو قلبم آشیون داره
تب ِکابوس ِ تنهایی
منو آروم نمی ذاره
چقد ترسیدم از این که
بگم از غصه می افتم
همه راز و نیازم رو
توو رویام با تو میگفتم
خیلی خواستم بفهمونم
که بی تو موجی از دردم
من اون قد از تو پنهونی
شبارو گریه میکردم
ولی افسوس ندونستی
تو بودی باور ِ دنیام
توروتا مرز ِ بی پایان
به قد آسمون میخوام