انفرادی
دیوارا چه سوت و کورن. اینجا سقف نوری نداره
یکی از دریچه ی در. غذارو جلوم میذاره
خودمم. تک وتنها. توو یه چار دیواری تنگ
روو دیوارا نقش بسته. یادگاری از همه رنگ
یه لباس نازک نخ. پره از آرم عدالت
وقتی که سوال می پرسن. تو جواب می خوان صداقت
تنها دلخوشیمون اینجا. به صدایی از نگهبان
که به فریاد داره می گه. درو باز کن. زود دربان
وقتی رفتی بیرون از غار. دو تا حلقه توی دستات
انگاری هستی یه حیوون. با یه زنجیر دوره پاهات
تق تق چکش قاضی. حکم اعدامو رقم زد
منو بردن انفرادی. رنگ صورتم شده زرد
بازی نقشای قالی. دیگه از یاد من رفته
هیچ ملاقاتی ندارم. حتی توو آخرین هفته
آخرش نیمه ی صبحی. منو میبرن روو سکو
با یه ضربه زیر پاهام. قفل میشه نگام به یک سو
(آرسین)
سید میلاد حسینی
زيبا بود @};- @};- @};-
سجاد شکوهی
بسیار لذت بردم @};- @};- @};- @};- @};- @};-
میترا باقری
زیبا بود و خیلی تلخ :-S :-S حسو کامل منتقل کرد =D> =D> لایک @};-
شیوا گرجی
کارهای رِوایی، از اون دست کارهایی هستند که باید شاعر تمام سعیشو بکنه رشته ی کار از دستش خارج نشه... که البته شما هم از پسش بر اومدین. چندجایی خروج از وزن دیدم که نمی نویسمشون. چون خودتون فرمودین که این کار رو برای ملودی راک نوشین ، پس اون ناهماهنگی رو توجیح میکنه موفق باشید و البته سلام!
هانیه کاظمی
خیلی زیبا و جالب بود @};-
معصومه قریشی
یاد صحنه اعدام فیلم من مادر هستم افتادم زندان رفته هاش شعرتون و خوب می فهمنا ;)) خیلی زیبا بود با یه مضمونه کاملا متفاوت ، لایکی @};- @};- @};-
سهیل پیلتن
درود جناب محبی ترانه بسیار زیبا و دلنشینی از شما خواندم و از خواندنش لذت بردم سپاس @};-
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام دوست عزیز زیباست احسنت لایکی دوست من
حسرتها
تا هفتا مقصد اونطرف تر پیشِ چشمامِ…