یک عشق نافرجام …
یه نفر عاشقمه اما من اونو نمیخوام
عاشق یکی شدم که آرزوش مونده برام
توی دنیا یه نفر هست که من عاشقشم
دوس دارم به پای اون بمیرمو افسانه شم
توی دنیا یه نفر با من غریبی می کنه
ولی با غریبه ها چه دلفریبی می کنه
توی دنیام یه نفر هست که با من سرده
دایما دنبال یک راه فرار می گرده
از سکوتش میزنم به پنجره بالو پرم
دوس دارم بمیرمو به آسمونها بپرم
به تموم آرزوهایی که توی دلمه
اگه جون بدم به پاش بمیرمم بازم کمه
می دونم یه روزی آخر می رسم به آرزوم
چشامو می بندمو می میرمو دیگه تموم…
فریبا سید موسوی
سلام دوست عزیز خوشحالم که ترانه دیگه ای از شما می خونم...آفرین خوب بود ولی سکته های خفیفی توو بعضی مصراعها دیده میشد ویه مورد قافیه ای که عاشقشم و افسانه شم قافیه خوبی نیست...ولی حسو حال کار خیلی خوبه وشما که مشخصه قلم توانایی دارید می تونید با رفع این موردای خیلی ریز به جایگاه بهتری ذست پیدا کنید ...کو چیکتر از اینم که بخوام نقد کنم و فقط نظریه برای ارائه کارای عالیتر ...با ارادت و سپاس @};- @};-
معصومه قریشی
زیبا بود جناب کریمی همه ماها عاشق یه نفر هستیم که همین خصوصیات رو داره ، پسندیدم @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن