خودمو خودم
میگی هوات هوای دو نفرس
میگی یه نفر برا چترِ تو کمه
میگی قلبمو واسه عشقت می خوای
میگی جنس تنهایی از غمه
زیاده واسه هوام یکنفرم (یکنفر هم)
می بندم چترمو رو چشمِ ترم
رها کن دستمو بزار من برم
آخه توی تنهایی عاشق ترم
کاپشنِ چرمیم ، کلاهِ سیام
آسمون سیاهو آهِ سفید
شب گردی و غرق شدن توی
آهنگی که هیچ کس نشِنید
نفس نفس قدم هامو می کشم
روی بومِ سنگیِ پیاده رو
می ذارم که دردام تلاطم کنن
می ذارم که بشکنن پیالمو
نذار از دردام واست بگم
که رنگِ نگاهتو عوض کنم
بذار من قاتلِ یک نفر باشم
خودمو ، خودمو ، خودمو ، خودم