هوس کردم که از عشق دل بکنم

تو دنیا جای بیستون دل ازخیال باطل بکنم

هوس کردم قصد قربت کنم

ازبرزخ دنیا همین شبا هجرت کنم

برم جای فواره ها قد می کشن

آسمونا بجای تابوت رعد می کشن

می خوام برم جایی رسوایی رسم ,روزی پنج مرتبه

پراز شکر و شکرفروشی حتی قد شرینی یه حبه

گمشم که پیدا کنم که از جنس بی زاری خویشم

از وحشت این آرامش درپناه بی قراری خویشم

من از بهت خنده ام از تبار گریه شدم

آنقدرنالیدم ازخویش که اینک عیار گریه شدم