جهان
جهان نوستالژیِ شومِ مسلسلی گرسنه س
جهان تلفیقِ زشتِ چرک و تاول و جنونِ
یه دیکتاتورِ دیوونه س جهان که کنجِ ذهنش
همیشه فکرِ بر پا کردنِ حمامِ خونِ
نه آبادی و آدمهاش براش خاطره سازن
نه ریحون ونه شعرو عطرِ بارون و می فهمه
تا وقتی مرگ و تاریکی دلیلِ خنده هاشه
همیشه توی زندونِ قمر عقربِ وهمه
جهان یعنی بمان مادر نادر پورِ تنها
ینی ترانه ی جنگلِ جنتی عطایی
جهان یعنی صدای هق هقِ گیتارِ لورکا
ینی دلتنگیای بغضِ شعرای پناهی
یه شاخه زیتون ازحافظه ی ترانه بردار
بزار روی تمومِ دنیایی که شکلِ جنگه
شاید چهره ی زشت و شومِ دنیامون عوض شه
که این دنیا بدونِ جنگ و شب مرگی قشنگه.
بمان مادر بمان در خانه ی خا موش خود مادر (نادر نادر پور)
پشت سر،پشت سر،پشت سر جهنمه
رو برو،روبرو،قتلگاه آدمه (استاد جنتی عطایی)