شهرِ دریا

وقتی که سُر میخورن موجــــای سرد
رو تنِ گــــــرمِ شنـــــای ســـــاحلی
میشـــینی کنــــــــجِ دلِ ترانــــــه و
انگـــار از تمومِ دنیـــــــــا غـــافلی

وقتی سر ریزِ شب از کاســـه ی شهر
تو گوشش جیر جیرکـــــا باز میخونن
راز رنـــــگ کــــــردنِ دفتـــــــرِ شبُ
همــــــه ی مردمِ اینجــــــــا میـدونن

اون روزی که شهـرُ خنـــده میبــــره
میشـــــه دید عشقو تو چشمِ آدمـــــا
میتونی کـه بشکنــی تنهـــــاییتـــو
رد شـــــی از مــــرزِ دلای آشنــــــا

میشــــــه کـه ردِ پــــــــای گذشترو
بسپاری به دســـتِ دریای شمــــــال
بگی قصـــــه ی امیـــــــد و زندگی
واســـــه ی بادبادکــــــای بیخیـال

میشــــــه با دوچرخــــــه ی آرزوها
رد شی از تاریکــــــیِ جنگــــلِ غم
بدی دستاتو به دسـتِ شاخـــــــه ها
پروازِ عشقــــــو بلد بشــــی یه کم

اینجا دنیـــــا رنگِ خاکستـــری نیس
مثه بغــــضِ شهرمون گرفتـــــه نیس
وقتی که با موجــــا همصــدا باشی
دیگه قلبِ خاطـره شکستـــــــه نیس

قایقِ خـــوشِ نسیــــــم منتظــــــره
تا کــــه هر چی غمــه با خود ببره
واســــــه ی رسیــــــدنِ بـه آرزوت
شک نکن که اینجـــــا خـــــطِ آخره

 

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/6395کپی شد!
1293
۴۹