یه سبد ترانه دارم
یه سبد ترانه دارم
واسه خلوت نگاهت
جونم و قربونی کردم
واسه خاک پاک راهت
دیگه فرصتی نمونده
که برام دوباره باشی
نمی دونم تو می تونی
تو شبام ستاره باشی
گریه ها امون رو برده
دیگه طاقتی نمونده
یکی نه صد تا گل غم
توی این سینه نشونده
دیگه شعر هم واسه بودن
دنبال بهانه مونده
رفتی و امـّا تو قلبم
از تو یک نشونه مونده
همه جا من توی آینه
تو رو توی جون می بینم
می بو سم آینه رو هر بار
بوس رو از لبهات می چینم
نمی دونم چرا گفتم
این دو خط رفتنم رو
شاید این بهانه بوده
همه ی نگفتنم را
-
سلام.شعر زیبا و احساسی بود خیلی خوشم اومد. مخصوصا این بند: همه جا من توی آینه تو رو توی جون می بینم می بو سم آینه رو هر بار بوس رو از لبهات می چینم بار احساسی فوق العاده ای داره :-) اما قسمت: "همه جا من توی آینه" احساس میکنم تضاد میبینم. همه جا؟ یا توی آینه؟ این معنی که همه جایی که آینه هست...بهش نمیخوره... "هرکجایی توی آینه" بهنظرم میتونه بهتر باشه. البته فکر میکنم. چون ترکیب"همه جا" ذهن آدم رو از اون منظوری که داشتی دور میکنه... برای مثال:همه جا تو رو میبینم درسته... اما همه جا من توی آینه... دو تا قید مکان میاد...نمیدونم احساس میکنم.. "تو رو توی جون میبینم" رو من برداشت خودم رو کردم... وقتی آدم خیلی یک کسی رو دوست داشته باشه و عاشقش باشه احساس میکنه با اون یکی شده...این احساسی غریبه که به راحتی نمیشه گفت یا درکش کرد. @};- لایک رو دادم برای این قسمت که "تو رو توی جون میبینم" @};-
-
سلام عزیزم زیبا و دلنشین بود لذت بردم موفق باشی گلم نقد با دوستان :-) @};- :-x
مطالب پیشنهادی