سلام آرش جان اولین کاری بود که از تو خوندم و پسندیدم و تا آخر با دقت خوندم. خوب بود.به خصوص چون تم ِ کار تکراری نیست و مسئله ای هستش که توی ترانه به ندرت به اون پرداخته شده ( به شخصه تا به حال ترانه ای با این موضوع ندیدم). اما چند نکته که به ذهنم اومد: توی مصراع اول (نه من دس بلند کرده بودم بهش) یه مشکل دستور زبانی هست که فکر میکنم به خاطر عروض مجبور شدی این کار رو بکنی اما اگه درستش کنی خیلی بهتره و اونم اینه که: اصطلاح ((دست بلند کردن)) با حرف اضافه ی ((روی)) به کار میره نه با ((به)). یعنی دست را ((روی))کسی بلند می کنند نه ((به)) کسی. رعایت نکردن این چیزا تو ترانه باعث میشه گه گوش مخاطب موقع شنیدن اذیت بشه.حتا اگر با دستور زبان آشنا نباشه اما چون دستور زبان فارسی توی ناخداگاه همه ی ما هک شده، خود به خود آزار دهنده ست پس اگه رفعش کنی بهتره. نکته ی بعد در باره ی این بند هستش: ((وکیلش یه کم نادرست پیششه می خوان پای هم عشقمو پس بدن کسی دیده پای یه پرونده ای وکیل و موکل بهم دس بدن ؟)) بیت ِ دوم این پاره (کسی دیده پای ِ یه پرونده ای، وکیل و موکل به هم دس بدن) خیلی زیباست و به نظرم اوج ِ کار هستش؛ چون پر از احساسه و مال ِ خودته و تکراری نیست اما مصراع اول این پاره زده تو سر کل پاره : ((وکیلش یه کم نادرست پیششه)). این مصرع ضربه ای که توی ِ کل ِ این پاره هستش رو نداره.حس میکنم اگه این مصرع یا کل بیت رو عوض کنی، عالی میشه. فکر میکنم ترانه ی خوبی هستش و اگه یه ویرایش کوچیک روش انجا بشه، میشه به عنوان یه ترانه ی موفق که مستعد اجرا هستش، روش حساب کرد. پیروز و سربلند باشی @};-