مرهم زخم همیشه

مرهم زخم همیشه

مرهم زخم همیشه تن من زخمیه باده

مرهم زخم همیشه
تن من زخمیه باده
واسه آغوش حقیرم
کمتم خیلی زیاده
ای که با یه قطره اشکت
غرق ناباوری میشم
رنگ سبز مو می بازم
رنگ خاکستری میشم
ای که تو هر نفس تو
یه تولد دوبارست
تو تنت گر گر خورشید
تو چشات برق ستارست
چشم تو معبد مهتاب
دست تو پل نجاته
شب قصه تو سکوتت
تب رفتن تو صداته
تو هوایی که نفس هات
باشه زندگی قشنگه
تو هوایی که نباشی
دنیا یک زندونه تنگه
توی باغی که نباشی
شاخه شکل تیشه میشه
میکنه ساقه رو از جا
در میاره رگ و ریشه
تو برام یه عشق نابی
مثه گل واسه بیابون
وقتی می باره غم تو
تن میدم به غسل بارون
امید پردلی

https://www.academytaraneh.com/113430کپی شد!
484
۶
۴