اسم تو
هرچی که باشه
راز سر سبزیه باغه
چشم تو
در این سیاهی
روشنایی چراغه
دست تو
کوه نوازش
واسه این تن شکسته
تو تپش های زلال
این دل به خون نشسته
تو صدا
صدای بارون
توی برزخ سوالی
قله ی فتح تمام
آرزوهای محالی
دست من
میخواد یه روزی
دست خوب تو بگیره
خواهش قلب من اینه
در هوای تو بمیره
اسم تو
اسم سکوت پرفریاد یه مرده
اسم رد شدن از این شب
این شب وحشی و سرده
امید پردلی
عباس مقدم
درود بر امید عزیز اول از همه لایک بخاطر تصاویر زیبایی ک در ترانه ت خلق کردی و دوم. نطر خوشحالم که ترانه سراهای خوبی رو مثل شما دوست من میتونم هنوز توی اکادمی شاهد باسم و در اخر خیلی راحت میتونستی بجای در هوای تو بمیره بگی توو هوای تو بمیره یا در این سیاهی رو بگی توو این سیاهی تا دچار دوگانگی زبان نشی و ترانه ت یک دست باشه و اینکه نمیدونم چرا با خوندن کارات یاد بعصی از ترانه های استاد شهریار قنبری میفتم ک این هم میتونه خوب باشه و هم بد! به امید کارهای بهتر سبزبمانی
pordaly68o
مچکرم عباس جان به نکات ارزنده ای که اشاره کردی فکر می کنم ممنون ازت
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن