ما ،فقط نه من وتو ..
یه روزی قصه ی عمر من و تو
به ته وحشت کابوس رسید
خوابو از چشا گرفت بدبختی
روی آسایشوهیچ کسی ندید
کسی از کسی نمیپرسه حالا
ما به این نقطه رسیدیم چرا
من کجای قصه بودم تو کجا
از چه راهی ما رسیدیم اینجا
ما به هم مدیونیم
مثه هم دلخونیم
راه گم کردیم وباز
توی راه می مونیم
ما ، فقط نه من و تو
ما ، تموم دنیا
هر نژاد هر دسته
زشت خوب بد زیبا
رنگ زندگی دیگه
جلوه از دست داده
رنج عمر من و تو
خرمن بر باده
ما همه قامت درد
از هجوم اندوه
مثل پر کاهیم
در برابر یه کوه
صوت پژواک گناه !
شرم ما ، ازاینجاست !
هرچی هست کرده ی ماست
از خود ما بر ما ست
عباس مقدم
درود بر آزاده بانوی عزیز عادت نداشتم اینقدر تلخ از شما بخونم هرچند که واقعی اما باز هم مثل همیشه زیبا بود و دوست داشتنی سبز بمانید و لایک تقدیمتان
آزاده ربانی
درود برشما جناب مقدم عزیز ممنون از لطف شما . امیدوارم روزگار بدی ها وبدکرداری وبدبیاری ها زودتر تموم شه هرکدوم از ما سهمی داریم در این مورد که به بدی خاتمه بدیم در هر چیز . در مورد ترانه هم بله باید سعی کنیم امید رو زنده کنیم و فقط ناامیدی نباشه اما بقول حافظ کی شعر تر انگیزد خاطر که حریم باشد
pordaly68o
درود کارای شما از لحاظ محتوا و اندیشه خیلی قویه ولی در این کار یه جاهایی از نظر فرم سکته هایی داره مثلا میشه به جا چشا گفت چشما یا اونجا که میگید زشت و خوب بد زیبا بد رو میشه حذف کرد گفت خوب و زشت و زیبا تا حدودی وزنش هم درست میشه ابتدای شعر هم شما وقتی می گید کابوس خود کابوس در ذهن تداعی وحشت میکنه پس وحشت کابوس تکرار مکرراته من حقیر اگه بودم میگفتم دره ی کابوس که یه تصویر سازی هم کرده باشم حوصلتون سر نبرم آخرش که از ناصر خسرو تضمین گرفتید از ماست که بر ماست با چی هم قافیه است؟من متوجه نشدم جسارت حقیر رو ببخشید